11 Mayıs 1895 projesini Ermeniler adeta bir kurtuluş belgesi ve bağımsızlık için ilk adım kabul ettiler. Islahat projesi ile, doğu illerinde Ermeniler tam bir bağımsızlık kurmak istiyorlardı. Ermeni komitecileri de ıslahat kararnamesinden memnun kalmadılar, faaliyetlerini arttırdılar. Diyarbakır’da isyan çıkardılar, bazı yerlerde de hareketler başladı. 6 Kasım 1895’de Kamil Paşa azledildi. Yerine Halil Rıfat Paşa getirildi. Her tarafta olaylar başladı. Bilhassa Zeytun, Trabzon, Erzurum, Diyarbakır ve Sivas’ta önemli olaylar çıkarıldı[1]. Müracaat ve şikayetlerin sonu gelmiyordu. İstanbul patrikhanesi sistemli bir şekilde hükümete artık çok basit konularla; Ermenilerin din değiştirmeye zorlandıkları, Kürtlerin arazilerini gasp ettikleri, talan, yağmacılık, zulümlere uğradıkları gibi konuları içeren dilekçeler veriyorlardı. Rus hükümeti insani amaçla ele aldığını iddia ettiği Ermeni meselesini, yeniden uluslar arası platforma çekti, hususların Balkan Savaşı sonunda ortaya çıkan yeni ortamda görüşülmesini gündeme getirdi. İngiltere ve Fransa Rusya’nın teklifine olumlu yanıt verdiler[2].
[1] Bektaş, s. 27.
[2] Bektaş, s. 30.