“Tehcir Kanunu olarak bilinen ve fakat Türk ordusu savaş alanında olduğu gibi cephe gerisinde oluşan isyan ve ayaklanmaları önleme gayesi güden “savaş zamanında hükümet uygulamalarına karşı gelenler için asker tarafından uygulanacak önlemler hakkına geçici kanun” 27 Mayıs 1915 tarihinde kabul edilmiştir. Kanun, 1 Haziran 1915 günü dönemin resmi Gazetesi Takvim-i Vekayi’de yayınlanarak yürürlüğe girmiştir.''[1]
''10 Haziran 1915 tarihinde yayımlanan bir emir yazısı ile de, göçe tabi tutulan Ermenilerin malları koruma altına alınmıştır. Bir başkan ile, biri idari diğeri de maliyeci olmak üzere iki üyeden oluşan “Terkedilmiş Mallar Komisyonu'' kurulmuştur. Bu komisyonlar, boşaltılan köy ve kasabalardaki Ermenilere ait malları tesbit edecek, ayrıntılı defterlerini tutacaktır. Defterlerden biri bölgesel kiliselerde korunacak, biri bölge yönetimine verilecek, biri de komisyona kalacaktır. Bozulabilir eşya ile hayvanlar açık arttırma ile satılacak ve parası korunacaktır. Komisyon gönderilmeyen yerlerde, bildiri hükümlerini bölgelerdeki görevliler yerine getirecektir. Bu malların Ermeniler dönünceye kadar korunmasından hem komisyon, hem de bölge yöneticileri sorumlu olacaktır ’’[2].
[1] Yusuf Halaçoğlu, Ermeni Tehcirine Dair Gerçekler (1915), Ankara :TTR Yayını, 2001, s. 21.
[2] Halaçoğlu, s. 23-25.